Μνήμη Σκύλων: Τι Να Μην Λάβεις Σαν “Ζήλια” ή “Δόλο”

 

Αυτό το post είναι λίγο για nerds της συμπεριφοράς. Σήμερα, θα μιλήσουμε για το πώς λειτουργεί η μνήμη των σκύλων και γιατί είναι αδύνατο να νιώσουν κάποιες ανθρώπινες συναισθηματικές καταστάσεις, όπως η ζήλια ή ο δόλος. Αν αναρωτιέστε πώς οι σκύλοι αντιλαμβάνονται τον κόσμο, διαβάστε παρακάτω!

Αυτοί οι "Ανθρωπομορφισμοί"

Ο ανθρωπομορφισμός είναι κάτι που συχνά βλέπουμε από τους κηδεμόνες σκύλων. Πόσες φορές έχετε ακούσει κάποιον να λέει ότι ο σκύλος του ζηλεύει ή κάνει κάτι για να σπάσει τα νεύρα του ανθρώπου του; Μερικές φορές, αποδίδουμε στους σκύλους ανθρώπινα χαρακτηριστικά, και μπορεί να σκεφτούμε ότι κάνουν πράγματα για να μας "εκδικηθούν".

Αλλά αν δεν κατανοήσουμε αυτή τη διαφορά, μπορεί να μας οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα και να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις με λάθος τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι, αν και οι σκύλοι έχουν συναισθηματική νοημοσύνη, η εμπειρία τους με τα συναισθήματα είναι πολύ διαφορετική από την ανθρώπινη.

Ζήλια: Το Παράδειγμα

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη ζήλια. Αν υποθέσουμε ότι ο σκύλος μας ζηλεύει, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει την ικανότητα να αναγνωρίσει τον εαυτό του ως ξεχωριστό άτομο, να έχει αίσθηση της "ιδιοκτησίας" και να μπορεί να κατανοήσει τι του ανήκει, πότε και γιατί. Για παράδειγμα, αν κάποιος άλλος σκύλος πλησιάσει το αγαπημένο του παιχνίδι, αυτό δεν είναι απλά θέμα "ζηλιαρικών" συναισθημάτων.

Τι Είναι η Επεισοδιακή Μνήμη;

Η επεισοδιακή μνήμη είναι εκείνη που μας επιτρέπει να θυμόμαστε συγκεκριμένα γεγονότα με λεπτομέρειες: ποιος έκανε τι, πότε, πού και γιατί. Για παράδειγμα, αν σας ρωτήσει κάποιος πού ήσασταν όταν σας ανακοίνωσαν μια σημαντική είδηση, θα θυμηθείτε και την ακριβή στιγμή και τον τόπο.

Αν οι σκύλοι μπορούσαν να νιώσουν ζήλια, θα έπρεπε να έχουν επεισοδιακή μνήμη. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Αν και η ύπαρξη επεισοδιακής μνήμης στους σκύλους είναι ακόμα αντικείμενο έρευνας, το σίγουρο είναι ότι οι σκύλοι βασίζονται σε έναν άλλο τύπο μνήμης που ονομάζεται συνηρμική μνήμη.

Τι Είναι η Συνηρμική Μνήμη;

Η συνηρμική μνήμη δεν αποθηκεύει ακριβώς τι συνέβη, πότε, πού και γιατί, αλλά συνδέει διάφορες πληροφορίες που δεν έχουν απαραίτητα λογική σχέση μεταξύ τους. Για παράδειγμα, αν ο σκύλος τρομάξει από μια έντονη εξατμίση κοντά σε ένα φαρμακείο, μπορεί να αρχίσει να τρομάζει κάθε φορά που περνάει από εκεί, παρόλο που το φαρμακείο δεν είχε σχέση με την εξατμίση.

Με άλλα λόγια, οι σκύλοι αποθηκεύουν συνδέσεις που βασίζονται στο τι βλέπουν και αισθάνονται στο περιβάλλον τους, αλλά όχι με την ακρίβεια και τις λεπτομέρειες που θα απαιτούσε η επεισοδιακή μνήμη.

Δεν Νιώθουν Ζήλια ή Δόλο

Αυτό μας φέρνει πίσω στο αρχικό μας παράδειγμα με τη ζήλια. Επειδή οι σκύλοι δεν έχουν αυτογνωσία και επεισοδιακή μνήμη, είναι αδύνατο να κατανοήσουν την έννοια της ιδιοκτησίας και, επομένως, δεν μπορούν να νιώσουν ζήλια. Το ίδιο ισχύει και για τον "δόλο". Εάν σκεφτούμε ότι ο σκύλος μας κάνει κάτι για να μας εκδικηθεί ή για να μας προκαλέσει, αυτό δεν είναι ακριβές. Χωρίς επεισοδιακή μνήμη, δεν μπορεί να κατανοήσει τις συνέπειες των πράξεών του σε βάθος χρόνου.

Οι σκύλοι αντιδρούν στο παρόν, χωρίς να καταλαβαίνουν τις συνέπειες από πριν ή τις προθέσεις πίσω από την πράξη τους. Δεν έχουν την ικανότητα να προσχεδιάσουν κάτι ή να σκεφτούν με την ίδια λογική που το κάνουμε εμείς οι άνθρωποι.

Επιλογή Εκπαίδευσης

Επομένως, αν αντιμετωπίζετε έναν σκύλο που φαίνεται να κάνει φύλαξη αγαθών ή να "ζηλεύει", η σωστή προσέγγιση δεν είναι να το αποδώσετε σε συναισθηματικά κίνητρα όπως η ζήλια. Αντιθέτως, είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι ο σκύλος αντιδρά σε κάτι άλλο, το οποίο ναι μεν έχει συναισθηματική βάση, αλλά σαν συναίσθημα δεν είναι κάτι τόσο πολύπλοκο όπως η ζήλια ή ο δόλος. Η εκπαίδευση με βάση την επιστήμη είναι αυτή που θα σας βοηθήσει να λύσετε τέτοιου είδους προβλήματα, χωρίς να κάνετε λάθη στην ανάλυση της συμπεριφοράς του σκύλου σας.

Συμπέρασμα

Η συμπεριφορά του σκύλου μας πάντα ερμηνεύεται μέσα από την προσωπικότητά του και την ψυχολογική του κατάσταση. Αν ξεκινήσουμε με λάθος υποθέσεις, όπως το ότι ο σκύλος μας ζηλεύει, θέλει να εκδικηθεί ή κάνει κάτι από πείσμα, τότε θα το χειριστούμε λάθος. Όταν όμως καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να νιώθει ζήλια ή να θέλει να μας την σπάσει, μπορούμε να απορρίψουμε αυτές τις ερμηνείες και να εστιάσουμε σε αυτά που πραγματικά συμβαίνουν με τη συμπεριφορά του.

Αν κατανοήσουμε πώς λειτουργεί η μνήμη στους σκύλους, μπορούμε να αποκτήσουμε καλύτερη εικόνα για το τι είναι ικανοί να βιώσουν και πώς να αντιδρούν. Οπότε ναι, ο σκύλος σας δεν είναι ζηλιάρης ούτε θέλει να σας την σπάσει.